Kandidaat-huurders komen almaar vaker niet opdagen voor plaatsbezoek

Vlamingen die een afspraak maken om een woning te bezichtigen, sturen almaar vaker hun kat. Dat blijkt voor het eerst uit een nieuwe bevraging van het Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars (BIV) bij 659 Vlaamse vastgoedmakelaars. Maar liefst 30 procent van de bevraagden geeft aan dat bij een kwart tot de helft van de geplande bezoeken de kandidaat niet komt opdagen, zonder vooraf te verwittigen. Dit heeft ook nefaste gevolgen voor andere kandidaat-huurders. Het tucht- en controleorgaan van de sector, het BIV luidt de alarmbel.

1 op de 5 Vlamingen huurt in ons land, maar die huurders blijken almaar nonchalanter te worden als het over huisbezoeken gaat. Zo luidt het op de vastgoedmarkt. Kandidaat-huurders maken een afspraak met een vastgoedkantoor, maar komen gewoonweg niet opdagen en laten na om de annulatie aan de vastgoedmakelaar te melden. 9 op de 10 makelaars in Vlaanderen heeft het al meegemaakt. Velen van hen merken ook op dat het steeds vaker gebeurt. Zo staan 7 op de 10 makelaars bij minstens 1 op de 10 geplande bezoeken te wachten op Godot. Bijna een derde van de makelaars geeft aan dat in een kwart tot de helft van de gevallen niemand komt opdagen.

Inspelen op de verwachtingen 

Uit de bevraging blijkt ook dat maar liefst 55 procent van de vastgoedmakelaars voorafgaand of tijdens het bezoek peilt naar het inkomen van de kandidaten. Dit in het kader om de verwachtingen en de mogelijkheden af te wegen. Steeds vaker gebruiken vastgoedmakelaars hiervoor een tool. Zo kunnen kandidaat-huurders bij sommige kantoren een huurdersprofiel opmaken, zodat de vastgoedmakelaar en de eigenaar een zicht krijgen op de verwachtingen, de noden en het budget van de kandidaat-huurder. Hoewel de Vlaamse huurwetgeving niet oplegt welke documenten er in welke fase opgevraagd kunnen worden, stelt het gebruik van de huurdersprofielen tuchtrechtelijk soms wel problemen. 

“Een huurdersprofiel geeft de vastgoedmakelaar een zicht of een bepaald pand al of niet geschikt is voor een kandidaat-huurder. Misschien is pand X voor hem ongeschikt maar zijn er wel drie andere panden waarvoor de kandidaat  in aanmerking komt. De vastgoedmakelaar tracht hem zo sneller de weg te wijzen naar het juiste pand. De intenties zijn dus goed bedoeld, maar het peilen naar het inkomen in de contactfase blijft een gevoelig thema. De efficiëntie die de vastgoedmakelaar nastreeft, in ieders belang, wordt hierdoor gehinderd.”

Stefaan Leliaert - Voorzitter BIV 

Nefaste gevolgen 

Het Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars benadrukt dat het niet komen opdagen op plaatsbezoeken zonder voorafgaandelijke verwittiging nefaste gevolgen heeft voor zowel de makelaar, de huidige bewoner, als de kandidaat-huurder. Het maakt de zoektocht naar een geschikte woning nodeloos langer voor andere kandidaat-huurders die ook een plaatsbezoek verdienen. Daarnaast moet de uittredende huurder ook te vaak zijn woning ter beschikking stellen voor een bezoek dat uiteindelijk ‘alweer’ niet doorgaat. 

“Deze kwalijke trend is puur tijdverlies voor zowel makelaar als kandidaat-huurder. Vastgoedmakelaars stellen zich flexibel op voor wat betreft de tijdstippen wanneer de plaatsbezoeken plaatsvinden. Daarnaast is het voor de verhuurders ook teleurstellend, én daarbij komt ook nog eens dat de uittredende huurder zich telkens beschikbaar moet stellen. Het maakt dat ook de zoektocht van andere kandidaten die wel correct handelen, langer aansleept. ”

Stefaan Leliaert - Voorzitter BIV 

Bredere trend 

Een nonchalante houding kan verklaren waarom kandidaten niet komen opdagen. Vaak plannen ze meerdere plaatsbezoeken en staan ze er niet bij stil om de vastgoedmakelaar in te lichten van zodra ze hun droomwoning hebben gevonden. Het BIV begrijpt de ergernis bij vastgoedmakelaars die vaak met het probleem geconfronteerd worden. Soms voelt de vastgoedmakelaar zich genoodzaakt om een waarborgsom aan de kandidaat-huurder te vragen voor een plaatsbezoek, maar gezien hij geen contractuele band heeft met de kandidaat-huurder, stelt ook dit deontologisch een probleem.  

Er resten de vastgoedmakelaar dus bitter weinig mogelijkheden om zich te wapenen tegenover kandidaat-huurders die hun kat sturen. Het niet komen opdagen kadert trouwens in een grotere maatschappelijke trend. Ook tandartsen, dokters en restaurateurs zien zich geregeld met het probleem geconfronteerd. Het BIV begrijpt dat sommige van de leden dit tijd- en kostenverlies niet langer nemen, en doet dan ook een oproep aan de Minister bevoegd voor Consumentenzaken om samen naar een sluitende oplossing te zoeken om dit probleem in te dijken.