Dit nieuws is 9 jaar oud en is mogelijk niet meer actueel. Consulteer het nieuwsoverzicht voor up-to-date nieuws.
BIV plaatst Gentse discriminatiestudie in perspectief
donderdag 12 maart 2015
- Selectie ≠ discriminatie!
- <1% van 1034 deontologische klachten tegen vastgoedmakelaars (2013) gingen over discriminatie
- Gentse studie maakt geen onderscheid tussen publieke verhuur en verhuur via immokantoren
- BIV blijft in frequent overleg met verschillende actoren
Het Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars (BIV) wil de cijfers omtrent discriminatie die de Universiteit Gent donderdagavond samen met de stad Gent publiek maakte, in perspectief plaatsen.
Hoewel vastgoedmakelaars als bemiddelaars tussen eigenaars en kandidaat-huurders cruciaal zijn op de huurmarkt, maakt de studie geen onderscheid tussen publieke verhuur en verhuur via immokantoren. Daardoor zijn er geen conclusies mogelijk over de rol van de vastgoedmakelaars.
1%
Het BIV wijst er als controle- en tuchtorgaan van de vastgoedmakelaars op dat er jaarlijks een zeer gering aantal klachten omtrent vastgoedmakelaars binnenkomen bij de bevoegde tuchtkamers. In 2013 handelde minder dan 1% van 1034 klachten over discriminatie.
Elke klacht naar aanleiding van discriminatie beschouwt het Instituut er echter als één teveel. Het BIV kijkt daarom niet de andere kant op en neemt op regelmatige basis initiatieven omtrent de problematiek. Dat gebeurt steevast samen met andere actoren waaronder het Interfederaal Gelijkenkansencentrum en de stad Gent zelf, die het BIV ook voor dit onderzoek mee rond de tafel vroeg, op zoek naar oplossingen.
Selectie ≠ discriminatie
Daarbij valt op dat het onderscheid tussen discriminatie en selectie niet altijd even duidelijk gemaakt wordt. Van een makelaar wordt verwacht dat hij verhuurders een minimale zekerheid biedt en dat hij huurders in bescherming neemt wanneer deze van onrealistische scenario's zouden uitgaan. Vastgoedmakelaars zijn in dat kader deontologisch gehouden aan de plicht om na te gaan of potentiële huurders solvabel genoeg zijn. Die verwachting verklaart de terughoudendheid van makelaars en de eigenaars, hun opdrachtgevers, om in zee te gaan met wie van een OCMW-uitkering geniet. Dat lijkt de studie ook impliciet aan te tonen. Een OCMW-uitkering biedt eigenaars immers veel minder garantie op correcte en standvastige betalingen. De solvabiliteitscheck beschermt in die zin álle partijen en lijkt in de verste verte niet op discriminatie.
Om makelaars in hun dagelijkse praktijk te ondersteunen, heeft het BIV haar schouders in het verleden al gezet onder brochures, modelclausules en een e-learningscursus. Voorts werkt het BIV frequent in overleg samen met de verschillende betrokken actoren. Een gezamenlijke aanpak blijft immers cruciaal.